Sol elimi sağ avucumda bir T oluşturacak şekilde işaret çakıp "mola" diye bağırdım. Canım yol çekmişti. Gece 2 buçuk ihtiyaç molasında bellerinde süngüleri, ceketlerin sağ yanında şangırdayan madalyalarıyla bir grup gazi karşıladı bizi; fantastikti. Cep telefonlarıyla, Kore'den sağ çıkıp da akciğer kanserine dimdirek giden, belli ki yarım asırlık tiryaki amcaların fotoğraflarını çekiyordu herkes. Zaten herkes her yerde fotoğraf çekiyor artık. Bazıları daha genç görünüyordu; sahte gazi tehlikesi geldi aklıma. Senelerdir İstiklal Harbi anıları anlatarak dolanan sahte gaziler çıkmıştı ya ortaya üç beş sene önce...
Burada 24 saat, 24'ten ağır çekiyor, bir cumartesi on kaplan gücünde.
Aküler doluyor, daha hikâye yazmak isterdim ama q kavalyayle pek olmuyor.
1 yorum:
Derman Kader hatta Qader der ki,
Bu bahtsız adem i meşakkat i bi takaatler din va hatta bahdin uğruna gaza mı itmişlerdir ki kendülerine gazi denmekte ve validemin otuz yıl önce düşüp kafamı gözümü yardığımda söylediği '' aman gazi olmuş benim oğlum''yutturmacasını kıbrıstan helikopterlerle adana havaalanına getirilen kolu başı sargılı askerlerin acınası durumu ile birleştiren çocuk ruhumun kanma katsayısı ile özdeş mi bu ademlerin zeka yaşları...razzia olmuş ise gaza Haçlının dilinde, yol çekmesi doğaldır içinizin ama
kendi çıkarı için gazilik masalı uyduran tek annem değilmiş...molaaaa CİNNET çekiyor içim..
Yorum Gönder