Biberiye blues

Bezelyeli, biberli, biberiyeli kuskus. Yemek sonrası bir uludağ gazoz açmıştım kendime. Geçenlerde biri sordu uludağ gazoz hâlâ var mı diye, var... En azından bizim bakkalda. İşte radyo açıktı, hoparlörlerin tekinden öyle bir ses geldi ki, içerde biri var sandım, birinin varlığından çok, o sesi çıkarmak için ne yapması gerektiğini bulamamaktan korktum. O kadar da korkmadım, bir an meselesi... 'Architecture in Helsinki' çalmaya başladı, şarkıya bayılmadım. Hiçbir şeye bayılacak insanlık coşkusuna sahip değildim. Her şey böyle başladı; merak eden olursa diye...